Alle
was gedaan, fietsen gepoetst en gesmeerd, ik nog eens glad geschoren, voldoende
proviant om het pinksterweekend door te komen. We zijn dus op en top klaar voor
het laatste stukje in Hongarije en de overgang naar Servië.
In de eerste 15km moeten we nog een bergzone over. Daarna daalt het langzaam naar het dal van de Donau, maar dan wel meer dan stevig golvend waardoor er toch nog vaag stevig en/of lang moet geklommen worden.
Landschappelijk vinden we het traject van vandaag tussen Komló en Mohacs het mooiste van gans Hongarije. Het is pittig maar volop genieten.
We dachten met onze laatste 630 HUF (2,10 euro) toe te komen tot in Servië maar vergeten wel een ding. In Mohacs moeten we nog een overzetboot nemen over de Donau. Ik zal dus toch nog eens 2000 HUF uit de muur moeten halen. In een cafeetje op enkele kilometers van de grens drinken we nog een laatste pint en de resterende Forints doe ik cadeau aan de caféeigenaar.
De grensovergang van Hongarije naar Servië is de eerste die me niet onberoerd laat. Mogelijk is het omdat dit de eerste grensovergang is waar er echte controle is en we in een land terecht komen waar we nog nooit eerder waren.
We hebben zo onze twijfels of er in Bezdan wel degelijk een camping zal zijn. Eerst moeten we even zoeken naar een bank waar we Servische Dinars kunnen opnemen en dan op zoek naar een mogelijke camping. En ja hoor, ze is er wel degelijk. Het is een eerder primitieve camping maar meer dan voldoende voor ons. In het receptielokaaltje, waar ik op dit eigenste ogenblik mijn verslagje schrijf, speelt er op de achtergrond typisch Servische volksmuziek. Wat moet een mens nog meer hebben om in de stemming te geraken. Ik geraak er haast door geëmotioneerd.
In de eerste 15km moeten we nog een bergzone over. Daarna daalt het langzaam naar het dal van de Donau, maar dan wel meer dan stevig golvend waardoor er toch nog vaag stevig en/of lang moet geklommen worden.
Landschappelijk vinden we het traject van vandaag tussen Komló en Mohacs het mooiste van gans Hongarije. Het is pittig maar volop genieten.
We dachten met onze laatste 630 HUF (2,10 euro) toe te komen tot in Servië maar vergeten wel een ding. In Mohacs moeten we nog een overzetboot nemen over de Donau. Ik zal dus toch nog eens 2000 HUF uit de muur moeten halen. In een cafeetje op enkele kilometers van de grens drinken we nog een laatste pint en de resterende Forints doe ik cadeau aan de caféeigenaar.
De grensovergang van Hongarije naar Servië is de eerste die me niet onberoerd laat. Mogelijk is het omdat dit de eerste grensovergang is waar er echte controle is en we in een land terecht komen waar we nog nooit eerder waren.
We hebben zo onze twijfels of er in Bezdan wel degelijk een camping zal zijn. Eerst moeten we even zoeken naar een bank waar we Servische Dinars kunnen opnemen en dan op zoek naar een mogelijke camping. En ja hoor, ze is er wel degelijk. Het is een eerder primitieve camping maar meer dan voldoende voor ons. In het receptielokaaltje, waar ik op dit eigenste ogenblik mijn verslagje schrijf, speelt er op de achtergrond typisch Servische volksmuziek. Wat moet een mens nog meer hebben om in de stemming te geraken. Ik geraak er haast door geëmotioneerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten