De
rit naar Johor Bahru loopt naar het einde toe volledig langs een wirwar
van snelwegen. Ze staan niet aangegeven als autostrades, we mogen er
dus op fietsen. Maar een pretje is het zeker niet met al die op- en
afritten, viaducten en verkeerswisselaars waar wij niet zonder risico
tussen de voorbijrazende auto’s onze weg moeten zien te vinden, en soms
enkele vakken moeten oversteken, hopende op welwillende chauffeurs die
ons ook een plaatsje op de weg gunnen.
Johor Bahru is een moderne stad die nog in volle ontwikkeling is en zijn grotere broer Singapore, dat hier maar een boogscheut vandaan is, wil bijbenen. Voor het eerst zien we ook veel daklozen op straat.
Als we een iet of wat degelijke kamer willen, zullen we ook voor het eerst boven ons budget van 110 RM (Maleisische ringgit) moeten gaan.
Ook al doen we het de laatste tijd rustig aan en nemen we meermaals rustdagen, toch hebben we allebei het gevoel dat de vermoeidheid stilaan in onze kleren kruipt. De vele uren die we rusten helpen blijkbaar niet echt.
Johor Bahru is een moderne stad die nog in volle ontwikkeling is en zijn grotere broer Singapore, dat hier maar een boogscheut vandaan is, wil bijbenen. Voor het eerst zien we ook veel daklozen op straat.
Als we een iet of wat degelijke kamer willen, zullen we ook voor het eerst boven ons budget van 110 RM (Maleisische ringgit) moeten gaan.
Ook al doen we het de laatste tijd rustig aan en nemen we meermaals rustdagen, toch hebben we allebei het gevoel dat de vermoeidheid stilaan in onze kleren kruipt. De vele uren die we rusten helpen blijkbaar niet echt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten