2015-07-22 Oğuz, een verlaten gat… of toch niet?

Overal waar we passeren hebben we veel bekijks, vooral dan onze fietsen. Vaak krijg ik de vraag hoeveel Euro zo’n fiets kost en dan voel ik me altijd een beetje ongemakkelijk als ik ‘min iki yüz’ moet zeggen want voor hen is dat waarschijnlijk een klein fortuin.
In Oğuz vinden we vrij gemakkelijk een overnachtingsplaats. De receptioniste is ook heel erg geïnteresseerd. Met het erg weinige Engels dat ze kan doet ze alle moeite om met ons een babbeltje te slaan. Er is een keukentje dat we mogen gebruiken en een tafel en stoelen onder een afdakje. Ze komt bij ons zitten en eet zelfs een stukje mee.
Aanvankelijk hadden we de indruk dat hier maar weinig leven te bespeuren is, maar niets is minder waar zal achteraf blijken. Wanneer we tegen de avond nog eens buitenkomen is het in een park vlakbij volop ambiance. Het is een prachtig aangelegd park met vele in alle kleuren verlichte fonteinen. Er is ook live muziek die ons wel kan bekoren, we kunnen ons nog net bedwingen om niet te beginnen dansen. Het is wel een echt romantische plaats, het zou evengoed de tuin kunnen zijn van een groot vijfsterrenhotel ergens aan de middellandse zee.