2015-07-31 Spannende dag

Om 9u30 stappen we de ‘National Bank of Azerbaijan’ binnen om onze visa te betalen. Daarna nemen we een taxi naar de ambassade van Oezbekistan die open zou zijn van 10u tot 12u. Wanneer we er toe komen om10u15 is men nog niet begonnen met de bezoekers binnen te laten, er staan al enkele mannen voor ons te wachten. Omstreeks 10u30 mag de eerste naar binnen. Om 10u45 zijn wij aan de beurt. We dachten dat het maar enkele minuutjes zou duren vermits de visa klaar waren, niets is minder waar. Er moet nog heel wat papier werk gedaan worden en de wat oudere man achter de balie werkt t-e-r-g-e-n-d l-a-n-g-z-a-a-m, hij heeft blijkbaar al de tijd van de wereld. Na drie kwartier kunnen we eindelijk de ambassade verlaten mét onze visa voor Oezbekistan. Buiten aan de poort staat er ondertussen al een lange rij wachtenden.  Wanneer moeten die wel aan de beurt komen aan het trage tempo dat er binnen gewerkt wordt ?
’s Middags bellen we Ismahel, de man die ons kan helpen met een boot naar Aktau in Kazakstan. We spreken af aan de ingang van de oude stad. Ismahel kan voor ons informeren wanneer er effectief een boot is en kan ook zorgen voor een geschikte taxi die ons met fietsen en al naar de haven van Alat (70km van Baku) kan brengen tegen de tijd dat er een boot is. Of er vandaag al een boot is weet hij nog niet. We moeten hem om 17u nog eens bellen. We bellen stipt om 17u maar nog steeds weet hij nog niet of er vandaag nog een boot is. We moeten nog eens bellen na 20u maar dan krijgen we de boodschap dat er vandaag geen boot meer vertrekt. We moeten morgen tussen 12u en 13u nog eens bellen om te weten te komen of er dan al of niet een boot zal zijn. Voor ons is dat wel een beetje een vervelende situatie want het betekent dat we steeds vertrekkensklaar moeten staan. Maar blijkbaar is dat hier de normale gang van zaken, dat is te lezen op internet en wordt bevestigd door de receptionist van ons hotel.