We hebben er geen exacte statistieken van bijgehouden, maar in Vietnam hebben we nog maar weinig dagen gehad zonder regen. Ook vandaag worden we geregeld nat. Desondanks wordt het een zeer mooie en afwisselende etappe, maar wel minder vlak dan we gedacht hadden. Na 60km hebben we de keuze, we kunnen de expresweg blijven volgen, of we nemen een kleinere en rustigere weg dichter bij de kust. We aarzelen even maar kiezen dan toch voor het laatste. Maar dan moeten we wel nog over een brug over het water, en niet zo maar eentje. Het is een kleine houten brug, 500m lang, gemaakt van houten palen, wat ruwe planken, kleine boomstammen en takken. Ze is enkel geschikt voor voetgangers en tweewielers en je moet betalen als je er gebruik van wil maken. De plaatselijke bevolking is vertrouwd met deze gammele brug, want zij rijden er op hun brommers gewoon over. Wij vertrouwen het toch wat minder en doen het stapvoets, goed uitkijkend dat we niet in een van de talrijke gaten trappen. Aan de overkant van de brug krijgen we af te rekenen met een minder goed wegdek, wegenwerken, maar ondanks de regen niet al te slijkerig, ten minste als je er in slaagt al de putten te vermijden.
Het is druk in de hotels dezer dagen, de eerste twee waar ik ga informeren zijn volzet, pas in het derde hotel hebben ze nog een kamer vrij. Bij het inchecken in een hotel krijg ik vaak ‘papo’ te horen, de eerste keer wist ik niet wat men bedoelde maar nu ben ik al een beetje vertrouwd met het Engels van de Vietnamezen en weet ik dat ze ‘paspoort’ proberen te zeggen.
De gammele brug over het water
Geen opmerkingen:
Een reactie posten