Vannacht
is mijn achterband weer volledig leeggelopen. Ik kan dus een andere
binnenband steken nog voor we vertrokken zijn. We zijn nog maar enkele
kilometers ver, of MJ roept plots dat haar voorste band plat is. Het
gebeurt net voor een werkplaatsje waar men banden herstelt. Men heeft
hier wel een speciale manier om dat te doen, men gebruikt geen
'rustinnekes' maar men brand een soort rubberpasta over het gaatje met
behulp van een vijzel waarin men een klein vuurtje laat branden. Nadeel
is wel dat het erg lang duurt, en ik wou dan nog eens twee banden laten
herstellen. Soms heb je wekenlang niet het minste technisch probleem en
dan is het plots het ene na het andere. Eergisteren verloor MJ haar
pedaal, gisteren brak haar drinkbushouder deels af, en vandaag twee lekke
banden. Hopelijk zijn we nu weer gerust voor een tijdje.
Wat de overnachting van vandaag betreft, zijn we met ons gat in de boter gevallen. We logeren op de 5de verdieping van een guesthouse. Vanuit onze kamer is het hooguit 10 meter stappen naar een gigantisch overdekt dakterras met tafels en stoelen. Het wordt blijkbaar enkel gebruikt door de poetsploeg om hun gerief en afval kwijt te geraken. Wij gebruiken het om nog eens zelf te koken, iets wat al heel lang geleden is. We blijven dan ook een dag langer.
Wat de overnachting van vandaag betreft, zijn we met ons gat in de boter gevallen. We logeren op de 5de verdieping van een guesthouse. Vanuit onze kamer is het hooguit 10 meter stappen naar een gigantisch overdekt dakterras met tafels en stoelen. Het wordt blijkbaar enkel gebruikt door de poetsploeg om hun gerief en afval kwijt te geraken. Wij gebruiken het om nog eens zelf te koken, iets wat al heel lang geleden is. We blijven dan ook een dag langer.
Het terras waar we nog eens rustig kunnen koken.
Zo herstelt men in Cambodja een binnenband.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten