2016-03-19 Hoogdagen op de fiets.

Er ligt vandaag een zeer pittige rit in het verschiet, amper 44km lang, maar er moeten wel heel wat hoogtemeters overwonnen worden (1366m). We beginnen op een hoogte van 400m en klimmen in de eerste 15km al eventjes naar een hoogte van 750m. Daarna volgt er een korte afdaling tot 550m, om dan weer gedurende 18km constant bergop te gaan tot een hoogte van 1.400m. Nergens is het erg steil, en we hebben het geluk dat het op deze hoogte al iets minder drukkend warm is.
We beleven weer echte hoogdagen op de fiets. Zwaar fietsen maar de beloning is des te groter. De grillige contouren van de bergen, gehuld in een lichte nevel, de oranje gloed van de opkomende zon en de geluiden van het oerwoud op de achtergrond, maken er een heel indrukwekkende belevenis van. De natuur mag mooi zijn, de echte authentieke dorpjes waar we doorfietsen zijn dat zeker ook. De mensen leven hier nog op straat … Er lopen hier overal kinderen rond, wat doet vermoeden dat er heel wat kroostrijke gezinnen wonen. Borstvoeding is hier de normaalste zaak van de wereld en wordt ook gewoon langs de kant van de weg gegeven. De kinderen worden gewassen, niet al te dikwijls, in een teil aan een soort waterpomp ergens in het dorp.
Boven op de top in het dorp Phoukhoun zijn er verschillende guesthouses waarvan er sommigen hun deuren alweer definitief hebben gesloten. De eerste guesthouses waar ik ga informeren voor een kamer, bevallen mij niet zo, maar bij het vierde val ik meteen voor het spectaculaire uitzicht vanaf het balkon op de bergen en het oerwoud.

Het leven zoals het is in een bergdorpje in Noord Laos.