Ik
heb andere trekkers al vaak horen prater over de website warmshowers waarop
mensen overnachtingen aanbieden, vergelijkbaar met couchsurfing of airbnb. Nu
ik toch wat tijd en internet heb ga ik die warmshowers eens bekijken. Eenmaal
aangemeld ga ik eens op de interactieve kaart op zoek naar een mogelijke
overnachting in de buurt van Vidin. 15km voorbij Vidin in het dorpje Sinagovtsi
kom ik de naam Annelies Buggenhout tegen. Dat klinkt als een vrij Vlaamse naam.
We besluiten om eens een overnachting via die warmshowers te proberen.
Eenmaal de grens over wil ik in een bank mijn laatste briefjes Servisch geld gaan omruilen maar blijkbaar kan dat niet, je kan enkel euro’s of dollars omruilen.
Op de website van warshowers stonden gps-coördinaten van Annelies maar dat blijken de coördinaten van het dorpje zelf te zijn en niet waar ze juist zou wonen. We vragen het even bij enkele mensen die op een terrasje aan een bar zitten. Het zegt hen echter niets, ze vragen of ik geen telefoonnummer heb. Ik haal mijn notebook boven check even of er geen telefoonnummer vermeld staat op de website, maar er staat geen nummer vermeld. Dan probeer ik Annelies Buggenhout op te zoeken in facebook en wanneer ik dan aan de mensen op het terras haar foto kan tonen weten ze plots wel over wie het gaat. Het zou enkele kilometer buiten het dorp zijn. Een vrouw is zelfs zo behulpzaam om voorop te fietsen. Uiteindelijk komen we bij een huis terecht waar echter niemand thuis. De deuren staan open maar het ziet er volgens mij niet echt uit alsof je daar gasten kan ontvangen. De behulpzame vrouw die met ons was meegefietst wil ons nog van alles duidelijk maken maar we verstaan er helaas niets van. Ik heb zelfs de indruk dat ze uiteindelijk wat boos wordt.
We zullen uiteindelijk toch naar iets anders op zoek moeten gaan. Vlak in de buurt had ik nog een bord gezien naar ‘Green Peace’, een plaats met verschillende zwembaden en waar je ook zou kunnen overnachten. Bij aankomst zien we dat men nog volop bezig is met het poetsen en klaarmaken. Het vakantieseizoen is nog niet begonnen. Wanneer even later de eigenaar aankomt die Engels spreekt vragen we of we daar kunnen kamperen of een kamer huren. We mogen er kamperen en we kunnen in het gebouw terecht voor een wc en douche, we krijgen zelfs nog een handdoek en douchezeep ter beschikking. Allemaal gratis. Indien we wilden mochten we zelfs in een kamer overnachten maar wij verkiezen nog altijd ons tentje. Zo zijn we aan het eind van de dag toch nog goed terecht gekomen. We fietsen nog even terug naar het dorpje om wat inkopen te doen. Nu maar hopen dat Captain Emiel (de nachtwaker) er nog aan denkt om vanavond de vijf dobbermannen niet los te laten op het terrein.
Eenmaal de grens over wil ik in een bank mijn laatste briefjes Servisch geld gaan omruilen maar blijkbaar kan dat niet, je kan enkel euro’s of dollars omruilen.
Op de website van warshowers stonden gps-coördinaten van Annelies maar dat blijken de coördinaten van het dorpje zelf te zijn en niet waar ze juist zou wonen. We vragen het even bij enkele mensen die op een terrasje aan een bar zitten. Het zegt hen echter niets, ze vragen of ik geen telefoonnummer heb. Ik haal mijn notebook boven check even of er geen telefoonnummer vermeld staat op de website, maar er staat geen nummer vermeld. Dan probeer ik Annelies Buggenhout op te zoeken in facebook en wanneer ik dan aan de mensen op het terras haar foto kan tonen weten ze plots wel over wie het gaat. Het zou enkele kilometer buiten het dorp zijn. Een vrouw is zelfs zo behulpzaam om voorop te fietsen. Uiteindelijk komen we bij een huis terecht waar echter niemand thuis. De deuren staan open maar het ziet er volgens mij niet echt uit alsof je daar gasten kan ontvangen. De behulpzame vrouw die met ons was meegefietst wil ons nog van alles duidelijk maken maar we verstaan er helaas niets van. Ik heb zelfs de indruk dat ze uiteindelijk wat boos wordt.
We zullen uiteindelijk toch naar iets anders op zoek moeten gaan. Vlak in de buurt had ik nog een bord gezien naar ‘Green Peace’, een plaats met verschillende zwembaden en waar je ook zou kunnen overnachten. Bij aankomst zien we dat men nog volop bezig is met het poetsen en klaarmaken. Het vakantieseizoen is nog niet begonnen. Wanneer even later de eigenaar aankomt die Engels spreekt vragen we of we daar kunnen kamperen of een kamer huren. We mogen er kamperen en we kunnen in het gebouw terecht voor een wc en douche, we krijgen zelfs nog een handdoek en douchezeep ter beschikking. Allemaal gratis. Indien we wilden mochten we zelfs in een kamer overnachten maar wij verkiezen nog altijd ons tentje. Zo zijn we aan het eind van de dag toch nog goed terecht gekomen. We fietsen nog even terug naar het dorpje om wat inkopen te doen. Nu maar hopen dat Captain Emiel (de nachtwaker) er nog aan denkt om vanavond de vijf dobbermannen niet los te laten op het terrein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten