2015-12-25 Een surrealistische Kerst.

We hadden met onze familie afgesproken dat we zouden afscheid nemen aan hun hotel wanneer ze zouden vertrekken met hun brommers naar Hue. Maar wat gebeurt er net vandaag, iets wat me nog nooit is overkomen… overslapen !  Pas om 8u30 worden we wakker, veel te laat. Dat komt er van als je twee avonden na elkaar laat gaat slapen (naar ons doen althans), en voor de tweede nacht op rij in een goed bed slaapt, in een goed geïsoleerde kamer zonder daglicht.
We hadden ons ingeschreven voor een cursus Vietnamees koken, en ook daarvoor zijn we maar net op tijd wakker. De kookles bestaat uit vier delen, eerst fietsen we naar velden aan de rand van de stad waar groenten en kruiden worden gekweekt. Dan gaan we op de lokale markt de nodige inkopen doen, vervolgens bereiden we met  de hulp van een kok 4 gerechten en tot slot, hoe kan het anders, mogen we het allemaal opeten. Het was een boeiende les, waarbij we veel geleerd hebben en, al moeten we het zelf zeggen, we hebben heerlijk eten klaargemaakt. Dankzij onze gids, die perfect Engels sprak en ook als tolk fungeerde tijdens de kookles, werd het een boeiende ervaring.In een land met een subtropisch klimaat en waar 85% van de bevolking boeddhistisch is, overal klassieke kerstmuziek op de achtergrond horen, blijft toch wel een beetje surrealistisch.  

Klein, kleiner, kleinst.

In de groentevelden.

Tijdens de kookles.