2015-09-08 Kirgistan, weer een nieuwe onbekende

Als ik al met een deel van de bagage naar beneden kom, doet de dame aan de receptie teken dat er koffie en ontbijt is. We hebben al iets op de kamer gegeten omdat we dachten dat er geen ontbijt inbegrepen was in de prijs. We gaan dan toch nog maar voor een extra ontbijt. Aanvankelijk krijgen we alleen maar koffie en thee, en pas na dat ik wijs naar een bord van iemand anders, krijgen we even later ook enkele spiegeleitjes geserveerd. Wanneer we de eetzaal willen verlaten komt de serveerster geld vragen.  Aangezien we dat niet bij hebben doen we teken dat we dat gaan halen op onze kamer. Ze vertrouwd het blijkbaar niet en volgt ons tot we betaald hebben.
Op de kaart die ik heb van Centraal Azië staat aan elke officiële grensovergang een speciaal symbool, maar bij de grensovergang die wij willen nemen, staat er zo geen teken en daarom twijfelen we toch wel even of we via deze weg wel Kirgistan binnen mogen. Wanneer we er aan komen blijkt het wel degelijk een officiële grensovergang te zijn, het wordt zelfs een van de vlotste grenspassages die we al gehad hebben. Ook lijkt het allemaal een beetje op elkaar, toch krijg bij elk nieuw land dat je aandoet weer een ander gevoel.
In Kara-Balta vinden we drie hotels. De eerste twee zien er uit als afgedankte legerkazernes. In het eerste is er wel een wc op de kamer maar verder is er niets om je te wassen, ook nergens anders in het gebouw. In het tweede hotel heeft men enkel slaapzalen, wc en lavabo op de gang, en voor een douche kan je beneden terecht in de kleedkamers van de bijhorende sportaccommodatie. In het derde hotel heeft men dan weer een balzaal van een kamer met een volledig uitgeruste badkamer en warme douche. We gaan voor het derde.