België - Duitsland - Oostenrijk - Hongarije - Servië - Bulgarije - Turkije - Iran - Turkmenistan - Uzbekistan - Tajikistan - Kirgizië - China - Vietnam - Cambodja - Laos - Thailand - ...

dinsdag 13 oktober 2015

2015-10-13 De starende Chinezen.

In heel China geldt Beijing tijd, wat er op neer komt dat de klok twee uur verder staat. Voorlopig gaan wij onze klok nog niet aanpassen.
Nu is het aan MJ om een verband rond mijn hoofd te leggen, en voor een eerste keer doet ze dat al vrij goed, want er is toch een speciale techniek voor. 

Aangezien het gisteren behoorlijk fris was op de fiets nemen we vandaag toch maar onze voorzorgen en trekken wat warmere kleren aan, overbodig zal later blijken, want de zon is weer volop van de partij.
De kaart die ik heb van West China bevat maar weinig details en de gegevens in mijn GPS al evenmin. We weten dus niet zo goed wat we vandaag en de volgende dagen onderweg mogen verwachten qua bevoorradingsmogelijkheden, we zorgen dan ook voor voldoende voorraad.
Het valt op op dat de Chinezen ons overal niet gewoon aankijken, maar letterlijk naar ons staren, soms voelt het zelfs ongemakkelijk.
De hele dag fietsen we over een weg die parallel loopt met een autostrade en over zeer aangenaam fietsend glad asfalt.  Het is eens wat anders na de meestal ellendige wegen van de voorbije weken. De weg gaat licht lopend bergop, en we weten dat we nog eens naar een hoogte van meer dan 2000m moeten. Net voor de echte beklimming begint, komen we nog een dorpje tegen en we gaan hier informeren of we ergens kunnen overnachten. De uitbaatster van een winkeltje geeft te kennen dat we bij haar kunnen overnachten. Haar dochter gaat met ons mee tot aan het huis waar ze ons een ruime kamer toont zonder meubilair. Een douche nemen zit er niet in, en voor het toilet moeten we een eindje verderop door de tuin voorbij de kippen en eenden die zich gelukkig altijd vlug uit de voeten maken. Voor ons is dit alles goed genoeg om te overnachten. We hadden echter wel beter voorafgaand de prijs gevraagd, want wanneer we ons omgekleed hebben en terug naar het winkeltje gaan om wat inkopen te doen en informeren naar de prijs, zegt men 100 Yuan, wat evenveel is als wat we vorige nacht betaalden in een degelijk hotel. We vinden de prijs toch wat overdreven en MJ slaagt er toch nog in om een prijs van 80 Yuan overeen te komen.
We gaan toch nog eens zelf eten klaar maken met twee pakjes die we hier in China gekocht hebben. In het eerste pakje zitten groenten in een saus en in het andere stukjes vlees, vermoedelijk eend. We dompelen de twee pakjes in een keteltje warm water en daarnaast koken we nog wat pasta, echt koken kan je het niet noemen. Het geheel smaakt overheerlijk en pikant, voor herhaling vatbaar.
Addendum:
Wat we in de vorige berichten nog vergaten te melden i.v.m. de medische zorgverstrekking in een ziekenhuis in Kazachstan: het is gratis, volledig op kosten van de staat, en dat geldt tevens voor toeristen, want ook wij moesten helemaal niks betalen.


Een aparte fietsweg naast de autostrade.

MJ in de straten van Huocheng, het dorp van overnachting.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten