Aanvankelijk ziet het er naar uit dat we vandaag een grijze en saaie etappe gaan krijgen, maar enige tijd later komen we in landbouwgebied terecht waar er nog veel activiteit te zien is. In de velden langs de weg liggen lange hopen pikante pepers te drogen. Het is ook de tijd van het jaar waarin de katoen geplukt wordt. Je ziet veel mensen langs de straat lopen om de plukjes katoen langs de bermen op te rapen die van de vrachtwagens waaien tijdens het transport.
Het verschil tussen de Chinese steden, die we tot nog toe gezien hebben, waar alles fris, proper en modern oogt, en de plattelandsdorpjes waar armoede troef is, is gigantisch groot. Aan de rand van de steden, waar je veel garages en steenkoolboeren vindt, is het ook altijd een vieze bedoening, je wil er liever niet stoppen.
In Shihezi hoeven we vandaag niet lang te zoeken naar een hotel, in het eerste hotel kunnen we al meteen terecht. Ik had gisterenavond dan ook al wat opzoekingswerk gedaan op het internet.
Tegen de avond gaan we op restaurant. We kiezen er altijd eentje uit waar er een menukaart met foto’s aan de muur hangt. Aangezien het vandaag mijn verjaardag is mag het wel eens wat meer zijn, maar dat beetje meer, blijkt veel te veel te zijn. We moeten ons te pletter eten om de twee bestelde schotels op te krijgen. We beginnen stilaan door te krijgen dat de schotels met een wat duurdere prijs, bedoeld zijn voor meerdere personen. We moeten nog veel leren.
Jonge koeienhoeder te paard.
Pepertjes worden gedroogd in het veld.
Een katoenberg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten