Om al een idee te hebben
van wat ons woensdag te wachten staat als we de trein nemen, fietsen we naar het
station dat 20km ten oosten van de stad ligt. Op de terugweg stoppen we langs
de weg om een foto te nemen. Er stopt een auto naast ons en de man vraagt in
perfect Engels of we een probleem hebben. We antwoorden negatief maar vragen of
hij misschien weet waar we gas zouden kunnen kopen voor ons kookstelletje.
Niel, zo heet de man, belt meteen een vriend op om te weten te komen waar we
gas zouden kunnen vinden. Dan stelt hij voor dat MJ bij de fietsen blijft en ik
met hem mee rijd naar een bazar waar ze het misschien verkopen. In de bazar
zijn allemaal winkeltjes waar bouwmateralen en gereedschappen worden verkocht.
Niel vraagt het in verschillende winkeltjes maar het antwoord blijft njet.
Ondertussen blijft hij ook druk bellen. Hij doet al het mogelijke om ons aan
gas te helpen. Na de bazar rijden we nog naar een sportwinkel maar ook daar
vangen we bot. Dan komt hij te weten dat er in de stad nog de winkel ‘Robinzon’
is waar men alles verkoopt voor outdoor sporten. Helaas is de winkel op zondag
gesloten maar Niel rijdt er wel even langs zodat ik weet waar het juist is. Na
ruim anderhalf uur komen we terug bij MJ die nog steeds in de volle zon langs
de weg staat te wachten, de temperatuur schommelt rond de 30°, al een 10tal
graden minder dan in Baku en dus doenbaar. Niel wil wel dat we hem op de hoogte
houden van onze reis en als we een probleem of een vraag hebben mogen we hem
altijd bellen. Nu hebben we hier ten tenminste al een contactpersoon. Niel had
ons al eerder met onze fietsen gezien want hij is ‘financial director’ van een
constructiebedrijf en heeft zijn kantoor vlak naast ons hotel. Hij is geboren
in Baku (Azerbaijan), woont en werkt nu in Aktau maar heeft de Nieuw Zeelandse
nationaliteit en daarom noemt hij zichzelf ‘Niel the Kazachstan Kiwi’. Tijdens
haar wachten, is bij MJ nog eens een man gestopt die vroeg of ze een probleem
had en even later kwam hij speciaal terug gereden om MJ een mastodont watermeloen
cadeau te doen, hij kon net in de fietszak die we meehadden, en deze keer houden
we hem. Wanneer we bijna terug aan ons hotel zijn, komt daar plots al toeterend
Niel weer aangereden. Hij is nog verder op zoek gegaan naar een geschikt
gasbusje. Hij heeft gas gevonden, maar omdat hij wist dat het een ander type was
dan naar wat we op zoek waren, heeft hij er een bijpassend kookstel bij gekocht.
Wij hebben zelf al 2 kookstelletjes mee en ik zeg hem dat dat busje wel eens op
ons tweede kookstel zou kunnen passen. Geen probleem zegt hij, ik hou dat
kookstel wel voor mezelf. Die man is toch onvoorstelbaar behulpzaam. Hij wil
zelfs niet dat ik betaal voor het gasbusje. Het enige wat voor hem van belang
is, is dat hij ons kan helpen en ons daarmee blij kan maken. Van zodra we weer
in ons hotel zijn proberen we meteen het gasbusje en kan ik hem via mail al
meteen laten weten dat het perfect is wat we zoeken. Hij mailt het adres door
waar hij het kocht zodat we er nog kunnen bijkopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten