De
OSM-kaart die ik gebruik voor mijn GPS bevat weinig details voor deze
regio van Thailand, vele kleinere wegen staan er niet op vermeld. Daarom
zijn we vandaag een beetje verplicht om grotendeels langs de expresweg
te fietsen. Alleen voor het laatste deel van de etappe heb ik aan de
hand van de satellietbeelden in Google Earth een traject kunnen
uitstippelen langs kleinere wegen langs de kust, een erg tijdrovende
bezigheid.
Je zou denken dat de lokale bevolking beter gewend is aan de warmte, maar niets is minder waar. Ze zweten even fel, zoeken zo veel mogelijk de schaduw op, en doen niet meer inspanningen dan echt nodig is. Liefst van al gaan ze nog languit op de grond liggen, net zoals de honden trouwens. En wij gekken fietsen maar door. We hebben nog 9 dagen om de resterende 300 km af te leggen tot de grens van Maleisië, we kunnen het de komende dagen dus wat rustiger aan doen, en ervoor zorgen dat we tegen de middag ergens onder dak zijn.
Je zou denken dat de lokale bevolking beter gewend is aan de warmte, maar niets is minder waar. Ze zweten even fel, zoeken zo veel mogelijk de schaduw op, en doen niet meer inspanningen dan echt nodig is. Liefst van al gaan ze nog languit op de grond liggen, net zoals de honden trouwens. En wij gekken fietsen maar door. We hebben nog 9 dagen om de resterende 300 km af te leggen tot de grens van Maleisië, we kunnen het de komende dagen dus wat rustiger aan doen, en ervoor zorgen dat we tegen de middag ergens onder dak zijn.
Fruit kopen langs de weg.
De voornaamste bezigheid van de portier van ons resort.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten