Op
4 december reden we in de gietende regen Vietnam binnen. In 49 dagen
hebben we van Noord naar Zuid zo’n 2.900km gefietst door dit fantastisch
land. Van regen is al lang geen sprake meer, een geweldig land,
fotogeniek, steeds afwisselend, en extreem vriendelijke mensen. We kunnen
ons niet herinneren dat er ook maar één saaie dag tussen zat. We hebben
ook de gelegenheid gehad om veel nieuw dingen te leren, over de
geschiedenis, de cultuur, de exotische groenten en fruit, de vreemde
gerechten. Er waren ook dingen die ons niet onberoerd lieten en ons tot
nadenken stemden, zoals het gruwelijke oorlogsverleden, een oorlog die
20 jaar duurde, waar pas in 1975 een einde aan kwam, en waar velen nu nog
geconfronteerd worden met de niet ontplofte springstoffen en de
gevolgen van de chemische stoffen die het Amerikaanse leger hier
gebruikte tijdens hun uitzichtloze strijd. Vaak moesten we ook zien in
welke povere omstandigheden sommigen hier moeten leven op het platteland
of aan de oevers van de Mekongdelta. Als je dan bedenkt dat wij als
rotverwende Westerse toeristen maar tevreden zijn als we een hotelkamer
met airco hebben, krijgen we soms toch wel een onbehagelijk gevoel. Al
moeten we dat misschien wel allemaal een beetje relativeren want wij
bekijken alles vanuit onze materialistische wereld. De Vietnamezen zijn
hier met veel minder tevreden, en meestal veel gelukkiger dan wij in Europa.
Wat
ons betreft is Vietnam zeker een aanrader en de ideale manier om dit
land te leren kennen is op een tweewieler, al dan niet gemotoriseerd. Men mag zich zeker niet beperken tot de toeristische trekpleisters uit
de reisgidsen, want dit land en zijn bevolking heeft zoveel meer te
bieden. Wie houdt van de kust en de authentieke vissersdorpjes wacht
best niet te lang, want de grote vakantieresorts reizen als paddenstoelen
uit de grond en pikken heel de kustlijn in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten