De laatste 72km tot
Bishkek, de hoofdstad van Kirgistan, lopen langs een niet zo aangename, vrij
drukke en lawaaierige weg. Bovendien moeten we onze ogen constant op het wegdek
gericht houden om zo veel mogelijk putten en bulten te ontwijken.
Op een gegeven moment roept MJ dat er een schurend geluid is aan haar fiets. Ik stop, MJ stopt en dan … bang… een jonge man op de fiets rijdt achter in op haar, hij keek waarschijnlijk net achterom om de weg over te steken toen MJ stopte. Ze komen beiden bijna tegen de grond terecht, de schade blijft al bij al beperkt tot een deuk in MJ haar spatbord.
In de hostel in Bishkek waar we aanvankelijk terecht wilden is er alleen nog plaats in een grote slaapzaal, de receptioniste wijst ons de weg naar ‘Interhouse Hostel’ waar er wel nog een tweepersoonskamer beschikbaar is. Het is een kraaknette hostel waar we ook nog eens gebruik kunnen maken van een gemeenschappelijke keuken om ons eigen potje te koken.
Op een gegeven moment roept MJ dat er een schurend geluid is aan haar fiets. Ik stop, MJ stopt en dan … bang… een jonge man op de fiets rijdt achter in op haar, hij keek waarschijnlijk net achterom om de weg over te steken toen MJ stopte. Ze komen beiden bijna tegen de grond terecht, de schade blijft al bij al beperkt tot een deuk in MJ haar spatbord.
In de hostel in Bishkek waar we aanvankelijk terecht wilden is er alleen nog plaats in een grote slaapzaal, de receptioniste wijst ons de weg naar ‘Interhouse Hostel’ waar er wel nog een tweepersoonskamer beschikbaar is. Het is een kraaknette hostel waar we ook nog eens gebruik kunnen maken van een gemeenschappelijke keuken om ons eigen potje te koken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten