‘Mir Avenue 299/7’is het
officieel adres van de Chinese Ambassade, maar daarmee is het niet zo makkelijk
te vinden. Het is een eindje buiten de stad, maar het probleem is dat je nergens
huisnummers ziet. We tonen meermaals een briefje met daarop het adres aan
mensen langs de weg, maar niemand kan ons verder helpen. Na veel op en af gefiets
is er dan toch iemand die de ambassade weet liggen. De ambassade ligt niet in
Mir Avenue maar 400m verder in een zijstraat van een zijstraat.
Op de officiële website van de Chinese Ambassade hadden we bij de openingsuren gelezen dat we er vandaag terecht zouden kunnen, maar nu krijgen we te horen dat het alleen maar kan op maandag-, woensdag- en vrijdagvoormiddag. Een dame die in de ambassade werkt, zegt dat we morgen om 9u moeten terugkomen, ze geeft ons ook een telefoonnummer waar we kunnen informeren naar de benodigdheden voor een visumaanvraag. We moeten onverrichterzake terug naar de stad en hopen dat we morgen meer geluk hebben. Wanneer we later nog eens naar dat nummer bellen voor meer informatie, krijgen we enkel te horen dat we er morgen al om 8u moeten zijn i.p.v. 9u.
Terug in de stad gaan we met onze fietsen nog langs bij een fietsenwinkel met de vraag of ze enkele onderdelen kunnen vervangen. Het enige wat ze niet hebben is onze maat van buitenband, de rest (rembokjes, ketting e.d.) hebben ze wel. Vermits we morgen weer naar de ambassade moeten fietsen, spreken we af dat we morgennamiddag onze fietsen binnen brengen.
We weten nu ook dat we een week zullen moeten wachten om ons visum in orde te krijgen. We hebben geen zin om een hele week in Bishkek te blijven niksen en daarom bekijken we nog eens onze planning. Het lijkt ons het beste dat eenmaal onze aanvraag binnen is, we meteen beginnen aan een rondrit rond het Yssyk Köl meer en daarna terugkeren naar Bishkek om onze visa af te halen. Nu is het nog afwachten wat ze morgen gaan vertellen op de ambassade.
Op de officiële website van de Chinese Ambassade hadden we bij de openingsuren gelezen dat we er vandaag terecht zouden kunnen, maar nu krijgen we te horen dat het alleen maar kan op maandag-, woensdag- en vrijdagvoormiddag. Een dame die in de ambassade werkt, zegt dat we morgen om 9u moeten terugkomen, ze geeft ons ook een telefoonnummer waar we kunnen informeren naar de benodigdheden voor een visumaanvraag. We moeten onverrichterzake terug naar de stad en hopen dat we morgen meer geluk hebben. Wanneer we later nog eens naar dat nummer bellen voor meer informatie, krijgen we enkel te horen dat we er morgen al om 8u moeten zijn i.p.v. 9u.
Terug in de stad gaan we met onze fietsen nog langs bij een fietsenwinkel met de vraag of ze enkele onderdelen kunnen vervangen. Het enige wat ze niet hebben is onze maat van buitenband, de rest (rembokjes, ketting e.d.) hebben ze wel. Vermits we morgen weer naar de ambassade moeten fietsen, spreken we af dat we morgennamiddag onze fietsen binnen brengen.
We weten nu ook dat we een week zullen moeten wachten om ons visum in orde te krijgen. We hebben geen zin om een hele week in Bishkek te blijven niksen en daarom bekijken we nog eens onze planning. Het lijkt ons het beste dat eenmaal onze aanvraag binnen is, we meteen beginnen aan een rondrit rond het Yssyk Köl meer en daarna terugkeren naar Bishkek om onze visa af te halen. Nu is het nog afwachten wat ze morgen gaan vertellen op de ambassade.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten