Tijdens
ons ontbijt zijn we getuige van een hele ceremonie : monniken die eten
en drinken ontvangen van het restaurantpersoneel aan de overkant van
ons guesthouse. Meer dan de helft van de Laotianen hebben als geloof het
‘Theravada Boeddhisme’. Elke man brengt minstens 15 dagen van zijn
leven door als monnik, meestal na het beëindigen van zijn studie, en voor
hij begint met werken of huwt. Op deze manier verdient hij al aflaten
voor zijn familie. Elke ochtend gaan al die monniken op stap om eten en
drinken te ontvangen van de mensen, die op die manier ook hopen op een
beter leven na hun wedergeboorte.
Omdat
mijn achterband stillaan leegloopt, wil ik hem enkele keren laten
oppompen aan een herstelplaats voor bromfietsbanden, maar iets wat in
Vietnam en Cambodja nooit een probleem was, kan of wil men hier niet doen,
of ze verwijzen me door naar een concurrent. Hetzelfde fenomeen wanneer
we in de late namiddag op zoek gaan naar een eethuis. Men doet teken
dat we er niet kunnen eten, of wijzen naar een ander eethuis. We krijgen
de indruk dan Laotianen liever lui dan moe zijn, iets wat enigszins
bevestigd wordt wanneer we ’s avonds in de reisgids volgend gezegde
lezen: ‘The Vietnamese plant the rice, the Cambodians tend the rice and the Lao listen to it grow’.
Monniken op ronde.
Monniken op stap.
Gigantisch Boeddha beeld langs de weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten