2016-02-21 Opgepast met plat water.

Sannakhet mag volgens Laotiaanse normen een grote stad zijn, toch vonden wij er gisteren geen enkele bakker of winkel waar we iets degelijks konden kopen voor het ontbijt, waardoor we vanochtend, voor de tweede dag op rij, genoegen nemen met een stuk droge cake. Alsof het met opzet is om ons te pesten, zien we bij het uitrijden van de stad verschillende kraampjes langs de weg waar belegde broodjes worden verkocht. Na 30 kilometer fietsen komen we op een kruispunt van twee grote wegen, waar er tientallen eetkraampjes zijn. Wij hebben ondertussen al weer wat honger gekregen, maar er is geen enkel belegd broodje te vinden. Ze verkopen allemaal geroosterd vlees of keihard gekookte eieren op een spiesje, en daar hebben wij op dit uur van de dag maar weinig zin in. We fietsen dan maar verder om 10 kilometer later aan een eethuisje te stoppen voor onze dagelijkse portie noedelsoep.
In de vroege namiddag hebben we al 70km gefietst en zien we aan het begin van het dorpje Nonnadeng een guesthouse, maar het is vrij primitief en onderkomen, zelfs geen koude douche, en daarom twijfelen we even of we al dan niet nog verder rijden want volgens de gegevens in mijn GPS zou er zo’n 21km verderop ook een overnachtingsplaats zijn. Na iets gedronken te hebben in het dorpje, besluiten we om toch maar verder te fietsen, maar na enkele honderden meters zien we weer een guesthouse, eentje dat er veel beter uitziet en uiteindelijk nemen we dan toch maar het zekere voor het onzekere.
In tegenstelling met de Vietnamezen en Cambodjanen zie je maar weinig Laotianen op een fiets rondrijden, en dat is zelfs te zien aan het gedrag van de loslopende honden die hier minder gewend zijn aan fietsers. Ze zijn niet echt agressief, maar af en toe moeten we toch al eens eentje een halt toeroepen, letterlijk dan.
We zijn er nu achter gekomen dat Low Low (het soort whisky op basis van rijst) ook verkocht wordt in hetzelfde soort plastic flesjes waarin men normaal plat water doet. Bovendien is het ook kleurloos, zijn de etiketten voor ons onleesbaar, en staat het op een stapel naast de frisdranken. We moeten dus wel uitkijken dat we geen vuurwater kopen in plaats van gewoon drinkwater. 

Keihard gekookte eitjes op een spiesje.

 

Een nieuwbouw guesthouse.

 

Low Low : vuurwater van 50° !!!